Mutluluğa bağlanan sipariş

Mutluluğa çıkılan bir ihaleydi benimkisi...
Çok sayıda satıcının arzına endam olan..
Eksikliği değildi,
Yokluğuydu yüreğe mıh gibi saplanan...
Tekniğinden bile geçirmiyor bazen hayat...
İronilerine temel oluyor yaşanmışlıkların kapanmaz yaraları...
Bekleneni değil,özleneni arıyor yürek
Gebe kaldıkça sıradanlıklara...

Ey hayat,
Ucuza bırakılan hayat!!
Başkalarına olduğu kadar,
kendimize de yabancı ettin usulca...
Vicdanına tutsakken,
Bencilliği yakıştırdın parıldayan yıldızlara ...

Hayat!
Mutluluğun iyisi şansın kötüsünde belli olur...
Dosya kapanmıştır...
Sıradaki..

Peray ÖZDİL

Adres

Ne kalmış yüreğine fısıldadıklarımdan geriye...
Bir deli rüzgarla savrulup atılan sonsuzluğa...
Kaçış yok dediğin her nameye inat haykırışlarım,
Kime sorarsan sor hep aynı yerde..

Peray ÖZDİL

Kadeh...

Sen ki beyazların düşünden yoksun kirlenmiş bir yabancı,
Hüzünlü gözlere hapsetmiş biçare masumiyeti..
Korkum ecelden değil,değil de...
Gün gelip yaşayamamış olmaktan seni...

Karanlığın çıldırtıcı gülüşünde mi saklı gerçeğin ateşten okları?
Yoksa bu parlak ışık mı rota olan utkudan yoksun feryatlara?
Ben ki engin denizlerde kaybolmuş bir yabancı,
Şerefine olsun tüm yalnızlığım...

Peray ÖZDİL

Şah

Hayat akıp giderken hesapsızca ,
Grilere tuval oluyor her hatıra...
Kalbe dokunmuyor da sevgiler,
Koşuyorlar peşinden terkedilmişliğin umarsızca...

Şimdilerde soruyorum kendime,
Vazgeçilen her adımdaki gölgeler değil mi bizi gökkuşağından uzaklaştıranlar?
Yoksa inkar edilen her damlada mı yokoluyor o enfes kahkahalar..
Yol ayrımına gelince anlıyor ki insan,
Asıl mutluluk kifayetsiz tercihlerden geriye kalanlar...

Ya kalır savaşırsın grinin onlarca tonuna inat...
Ya bırakırsın kendini kollarına yokoluşun,
Yaşamak cesaret ister dalgalı denizlerde ey koca dünya,
Sen gördüğümden öte,
Ben tahmininden....

Peray ÖZDİL

Sultan Süleyman

Zaman zor zaman dostum,
Zaman acı zaman...

Hayaller desen kömür karası...

Lale devri bitmiş,Süleyman çoktan gitmiş...
Boşver sen saltanatı,
Hala nefes alıyormusun ondan haber ver...

Peray Özdil 12.12.12

Şibumi felsefesi

 

O kadar doğru bir söz ki, cesaretle söylenmesine gerek yok.

O kadar dokunaklı bir olay ki, güzel olmasına gerek yok.

O kadar gerçek ki, sahici olmasına gerek yok.

Şibumi demek, bilgiden çok anlayış demek.

İfade dolu bir sessizlik demek.

Kendini kanıtlama gereği duymayan bir alçak gönüllülük demek.

Şibumi zarif bir basitliği ifade eder.

Büyük bir ruhsal rahatlıktır ama pasiflik değildir.

Bir insanın kişiliğindeyse...nasıl söylemeli... Hakimiyet peşinde olmayan otorite mi?

Onun gibi bir şey..."