8 Şubat 2011 Salı

Ufak bir hediye...

Hapsolmuşlugun vadisinde gezerken tanıdım seni...
Yaşanan her yeni günün heyecanına bulanmış bir minicik tebessümde hissettim..
Bazen hoyrat bir fırtına gibi tüm her şeye inat,
Bazen de sığındığın huzurlu bir liman...
Tüm korkuları silen sihirli bir değnek,
Tüm korkuları barından heyecan dolu bir sebep..
Var gibi Yok gibi..
Az gibi,çok gibi...
Hayallerin başladığı yerde biten bir film gibi..
Orda bir yerde saklanan...
Var olan ve hiç olmayan...



Peray Özdil

Hiç yorum yok: