Bu şehirde gerçeklikler yok..
Benimse aidiyetim sadece sevdiklerim..
Huzur bellediklerim...
Aşka uzaksın bu sehirde,
Entegretif sahteliğin içinde,
Tek hevesin nefes almak..
Yıpranmışlıklar,tüketilmişlikler var bu şehirde,
Benımse el değmemiş doğrularım...
Korkular var bu şehirde,
Parmak ucuyla gösterilememenin korkuları,
Gösterilene ulaşamamanın yegane pişmanlıkları...
Cinayetler var bu şehirde,
Tüm mutlulukların canına kasten..
Şimdi ise bir başka bakıyorum kızılca süslenmiş idamlıklara,
Gözlerde kaybolmaya bırakılan bir parıltı savrulur oradan oraya...
Reddedilen kıyametin dizginlerine gem vururcasına koşarken ben,
Baktığım kıyıda küllenir ankalara duyulan tarihi özlem..
Artık,
Benimde masum sonsuzluğum kapının eşiğinde;
bir hoşgeldine tutsak..
Olabildiğine göz kırpıyor yalnızlıklara...
Peray
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder