Masmavi bir gökyüzünün korkutan sakinliği gözlerinin mavisinde,
Bir deli rüzgar eser de değerse yüreğe
Korkusundandır med-cezirlere gebe kalması sessiz yakarışların…
Ne sabra sükut,
Ne fırtınaya liman olur buğulu sözcükler…
Korkmaya da çekinir bazen…
Kabullenişi varoluştan sayar ..
Bazen ihtiyatla,
Bazen tecrübeden uzak…
Sesinin renginde bulur soluksuz kalışları
Nefes nefese,
Hayatı keşfedercesine…
Ve bir gün susar…
Susarak saklanır hikayelenmiş yanılsamalardan…
İnanmayı reddettikçe hayat bulur gözlere devran olmuş parıltılar…
Yine de gider…
Vazgeçmiştir çünkü daha hiç tanımadan…
Debelenmelerin soğuk savaşlarından,
Umursamaz sıcak sevişlerinden…
Öylece bakar,
Öylece susar,
Öylece yola çıkar…
Yol uzundur,
Kalbi acılı,
Gözyaşları sessiz…
Ve gider…
Özleyerek yaşanmamışlıkları…
Peray Özdil 25.11.11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder